کما و مرگ مغزی

کما کاهش شدید سطح هوشیاری است که در ان بیمار به محیط اطراف پاسخ هدف مندی نمی دهد و در نتیجه نمی توان او را بیدار کرد.در این حالت مغز به علت صدمات وارد شده هیچگونه تحریکی از حواس پنجگانه را دریافت نمی کند یا نمی تواند به آن پاسخ هدفمند بد هد.در اغما هوشیاری دچار اختلال می شود که لزوما هم غیر قابل بر گشت نیست.کما دارای مراحل مختلفی است.بسیاری از مردم کما را پایان راه یک بیمار می دانند در واقع انان کما را با مرگ مغزی معادل فرض می کنند.اما چنین باوری نادرست است.برای فردی که در اغما به سر می برد می توان امید بازگشت به زندگی طبیعی و حتی بهبود کامل را متصور بود و اقدامات درمانی موءثری را در این افراد به کار برد.بسیاری از افراد حتی بعد از کما های طولانی بهبود می یابند البته لازم به ذکر است هر چه کما عمیق تر باشد و بیشتر طول بکشد شانس بازگشت بیمار کمتر می شود.این مو ضوع در بسیاری از موارد موجب اختلاف بیماران و پزشکان و حتی کشیده شدن کار به محاکم قضایی می شود